Svare elefanta gjekk rett forann oss!!

Dode dyr loper ikke!

Døde dyr løper ikkje

Eg va i utgangspunktet ikkje øve meg av begestring for Safarien. Tenkte at da å sjå på dyr e no greit nok. Men da va berre konge kult! E eit kikk å stå toppen to meter frå ein løve, for ikkje å snakke om eit meget nervøst neshorn. Ska prøva å fortella, men trur da berre må opplevast!

Heldigvis sa legen på torsdag at eg kunne vera med på safari…so klokko åtta fredag morgen stod den flinke guiden vår klar utenfor leiligheten. Me kjørte te Masai Mara, og jubla kvar einaste sebra…og ku for den del, me jkørte forbi. Sjåføren vår lo stille for seg sjøl når me tok bilde i fart av ein sebra som såg ut som ein prikk på bildet….Når me seinare hadde dei ein meter i frå oss:) Me kom fram te tent campen, som va enkel og grei. (Litt kaldt om natten..men da gjell på eit vis). Mens me åt lunsj/middag begynnte regnet å pøsa ned, og da va ikkje yr, men ein kraftig regnskur. Men da va vist ingen hindring for å kjøra på ”veiane”i parken. So me kjørte på vår fyste gamedrive…og da fyste me såg va løve. Da va kjempearti å ve so nære dyrene, og naturen i seg sjøl va jo verdt heile turen. Me kom tebake te nok ein god middag, og då va me so slitne (Itte å ha sete i ein bil heile dagen..e ikkje toppiddrettsfolk ein har me å gjera her!!) , so me la oss i ni tie ein gong. Dagen itte venta mange fleire vakre opplevelsa, og på ittemiddagen hadde me ein kjempe avslutning på oppholdet i Masai Mara. Me fekk sjå mange løva samla på ein plass. Da va ein løvinne med mange små unga, og andre løvinne som vandra rundt blant bilane. Den eine kom so nærme at da va nesten som me kunne ta på ho. Skikkelig kick! Og rett ittepå fekk me sjå løveparring…som defintivt e dei raskaste eg har sitt so langt. Va ikkje noko vorspiel elle kosing der i gården! Den dagen va og himmelen spesiell, med svart og regn den eine veien, og sol og blå himmel den andre. Va ein opplevelse!

Søndagen kjørte me te Lake Nakuru. På veien kjørte me øve ein høgde som heite Moi. Der va naturen heilt annerledes enn me har sitt te no. Da va fjell og dala, og masse farga. Åkre med korn og grønsaker…og utruli vakker natur! Va som små fjell landsbya heile veien! Framme i Nakuru blei me innlosjert på eit hotell, og da va deilig å veta at ein slapp å våkna av å frysa ein natt te. I parken lake Nakuru fekk me sjå neshorn, flamingoa og den siste av dei fem store: leoparden. Kom nært innpå eit neshorn med unge…va spesielt å væra so tett innpå noko so stort og mektig. Her va naturen veldig annerledes, og da va kjekt å sjå forskjellen mellom masai mara og nakuru. Da va ein verdig avslutning på Safarien! Om kvelden fekk me nok eit godt måltid før me la oss. Dessverre va da berre eg og ragnhild som ikkje reagerte på malaria tablettene. So dei andre hadde ein del mageknip. Men eg trur dei syns da va verdt turen.

I dag reiste me frå Nakuru halv åtta, og va i Nairobi ca 10. Va deilig å komma fram so tidlig, og ha dagen her. I dag har eg vore på Adams arcade og kjøpt meg tre skjørt, to singletta og to skjorte te ca 200 kr. Da e greit med brukt marked:) Men eg må legga te at da kreve leiting for å finna fine kle, og pruting for å sleppa å betala so masse. So ein av dei tingene eg glede meg te når eg kjem tebake te Norge e å sleppa å pruta på alt eg ska kjøpa!

I måro e da tebake på jobb. Da blir hardt itte å ha vore vekke so lenge. Får so ferie følelse med ein gong ein har fri. Men da e jo masse spennande so vente på jobb og!

Ønske alle ei fortsatt god veka!

Meg rett itte eg har vaakna fraa narkosen...og dei herlige sjukepleiarane og legane mine. han te venstre holdt meg i haande heile tie!

I have a problem in my underlife!

Ja dette har vore nokoen serdeles begivenhetsrike daga. Da tok ikkje lange tie fra elisabeth va paa sjukehuset te me maatte ta turen igjen. Denne gongen va da desverre meg da gjekk ut over. Som forfatter av denne siden saa velger eg aa utelate detaljene om min sjukdom, ettersom det var litt intimt. Men resten av historien ska de faa. Mandag kveld hadde eg litt smerta i underlivet, men valgte likevel tirsdagsmorning aa gaa paa jobb. Men etter som det var vondt aa baade sitte og gaa so valgte eg aa gaa te ein lege aa finna ut ka da va. Det forste problemet va daa aa finna ein gynekolog som va nokelunde ok...og itte noken telefona so fekk eg eit bra tips. So kom da neste problemet.....ka e underliv paa engelsk? Da e jo ikkje noko alle gaar rundt og veit. Da besta me kom fram te va "underlife"....norsk-engelsk seie du? I agree!! Men eg fekk no forsklart ka so va problemet ivertfall. Itte ein undersokelse fant ho ut at me maatte paa sjukehuset og gjera ein veldig liten operasjon for aa fiksa da. Da va ikkje akkurat da eg hadde forventa, so eg blei litt sjokka. Og itte da so gjekk da berre slag i slag. Ho klarte aa skaffa oss plass tre tima seinare...og frem te daa maatte eg ta taxi heim og henta bankkort og penga, so tebake te ho og betala...og so ve pa sjukehuset te halv seks. Heldigvis klarte me da, og halv seks satt eg og Randi paa sjukehuset. Maa arlig innromma at uten Randi hadde da blitt ein velig hard dag!! Ho e heilt super!

Sjukehuset va ikkje akkurat nyopppussa, og eg folte meg ikkje heilt hog i hatten. Og tanken paa at eg maatte ta narkose va heller ikkje fristande. Itte aa ha betalt so blei eg fort inn paa eit rom der eg skulle kle av meg...og fekk paa meg ein sjukehusskjorte som saag veldig gammal ut...men sikkert a rein! Folte meg ikkje so redd naar eg satt dar. Men itte da so blei eg fort inn ein plass der eg blei lagt paa ein tralle, og so kunne ikkje Randi vera med lenger. Eg blei trilla in paa operasjonssalen, og alt va so gammaldags og shabby. Daa kom taarene, og eg grein og grein. Dei stakkars sjukepleiarane og legane provde aa trosta meg , og sa at alt kom te aa gaa bra. Men da va ingen enkel jobb aa roa meg trur eg...e vist ikkje allid so toff som eg trur eg e! So fekk eg sproyte og da gjekk to sekuda daa folk blei blury, og so va eg heilt vekke! Da siste eg tenkte va : Tenk om eg faar hiv av sproyten. Trudde da vel egentlig ikkje...men akkurat daa va alt mulig i mine tanka. Maatte kjempa med min e fordomma. Naar eg vaakna satt ein utrulig snill mannlig sjukepleiar og holdt meg i handen...og da va so godt at da va noken der daa.Klamra meg te arme hans mens rommet surra. Og av ein elle anna merkelig grunn so begynnte eg aa snakka swahili med sjukepleiaren....va gaske i orska daa ja:)

So kom Randi, og ho fortalte meg at alt va bra, og operasjonen va gaatt veldig bra. Etter ein halv time begynnte eg endelig aa sjaa litt klart...men va fremdeles veldig trott. Randi spurte om ho kune ta eit bilde...og da va heilt greit. So tok me g bilde av sjukepleiarane og legane...og dei blei kjmepfasinert av kamera. han eine sa : even tough i am in Kenya...I will also be in Norway. Han synes da va veldig fasinerande. Itte ein syund blei eg trilla inn paa fellesrommet...der me kvite va ein stor attraksjon. E vel ikkje so ote da e kvite innlagt paa da sjukehuset nei. Maatte ligga der og komme meg te hektene i ein times tid, og so kunne me reisa heim. Va veldig glad for at eg slapp aa tilbringa natten der. Va egentlig ikkje so mange so brydde seg om at me gjekk..so da va berre te aa vandra ut. Maa takka Randi nok ein gong...ho va heilt utruli god aa ha i ein vanskelig stund!Og so maa eg og sei at dei legane og sjukepleiarane som var med meg va eldig flinke...og eg burde absolutt kunne folt meg trygg. E nok berre noken fordomma og skumle historia som eg ikkje heilt har klart aa kvitta meg med. Men eg kan sei te alle som i fremtiden blir sjuk her i nairobi at eg blei veldig godt tatt vare paa!

No e da gaatt to daga, og eg va te kontroll i dag, og alt va bra. Har heldigvis ingen smerte, berre litt slapp. So i maaro ska me reisa te Masai Mara og kosa oss! Ska legga inn lit bilde naar eg kjem tebake!

Onske alle ein god helg!!

Rødt hår og fregner

For alle som har hørt bård og harald skjønne ka eg snakke om:) Dersom noko e gale e randi raskt ute med å minna meg på at eg har rødt hår og fregna….roten te alt vondt:) Har hatt ein del episoda der folk lure på om eg e solbrent og lignande. Den siste va på jobben der ein kollega tok på armen min og sa: ”What is wrong with your skin?” Randi holdt jo på å knekka sammen av latter. Men i all denne latteren klarte me å få fram at fregne e eit ganske vanlig fenomen i vestlige land. Og Randi påpeikte at ho og har litt fregne. Og so sa me at da e forskjell på oss kvite, so Anita for eksempel har ikkje fregne. Og då seie Frances (som han heite): “No Anita, she is fine!” Då knakk me igjen sammen av latter. Va ein arti dag. Men fregne e ikkje noko vanlig fenomen her nei:)

Ska eg oppsummera veka som har gått med eit ord so må da vera ”venting”. Anita og eg har stort sett ikkje gjort noko heile veko. Veilederen vår e på ferie, og han som liksom skal ha ansvar for oss e ikkje akkurat gira på å ta oss med i arbeidet. So kvar gong me har gjort noko har me stort sett stått og mast om å få gjera noko. Litt kjipt i grunnen…men me veit jo at me berre må masa for å få noko gjort. Afrikanerene skjønne ikkje at me har lyst å ha noko å gjera heile tie. Her e de berre sjeleglad viss dei kan sitta ein heil dag uten å gjera noko. Men denne veko ska heldigvis ein lærer frå diakonhjemmet komma og vera med oss på jobb, so då e da stort sett opplegg heila tie.

No har Ingvild Winsnes komt på besøk te randi. Da e veldig kjekt å ha ho her i leiligheten. Me går jo veldig opp på kvarandre 24 tima i døgnet, so eit nytt fjes gjere godt! Te helge ska me te Masai Mara og Lake Nakuru på safari….da ska bli veldig artig!! Og på fredag va me og møtte ein fyr i byn som ska ordna roadtrippen me ska ha i påskeferien. Han va veldig hyggelig, og siden me ska på safari med han so fekk han nummeret vårt. Me sa og at me kanskje kunne møta han te lunsj på lørdagen…..men kanskje svar funke ikkje so bra i Afrika. Her e da enten ja eller nei. So på lørdagen ryngte han og lurte på kor me blei av…Me låg da strak ved bassenget, og hadde ikkje plana om å bevega oss derfra på noken tima. So då va da om å gjera å ro i land ein unskyldning for å ikkje treffa han. Ingvild som ikkje hadde sove so mangen tima på flyet var då ein passande unskyldning. På lørdags kvelden va me på Casablanca som e eit veldig kult utested. Når du kjem inn porten so e da sand på bakken, og masse swmå bål og peisa rundt om kring som du kan sitta med. Veldig kosli. Og inne e da arabisk inspirert med fine utskjæringa på veggane, masse levande lys og sofalignade sittegruppe med masse pute. Skikkelig bra plass. Og so e da vestlige prisa, so da e stort sett litt meir velståande folk som kjem der…med andre ord ganske trygg plass. So e da noken som ska te Nairobi kan da absolutt anbefalast!!!

I dag har resten av gjengen vore i baptistkirken her…og da va vist ganske kult. Eg va ikkje heilt i form, so eg holdt meg heima. No har me akkurat vore på ein kul kinaresturant som me har blitt litt stamkunda på. Kjempegod mat, og god service! No ska me sjå så som i himmelen, og eta bananchips….nam, nam!!

Ønske alle ei fin veka!

me e lika engasjerte!!

Eit vakkert par!

Ekstremsport...ta bilde i matatoen uten aa bli rana!!

Engasjert i fotball spel!

Anita som kysser giraff:)

På Nairobi hospital

Dagen i dag begynte dårlig for Elisabeth som hadde låge våken stort sett heile natten med kvalme og oppkast. Ho va dårlig på fredag kveld, men då trudde me da va noko som kom te å gå seg te i løpet av natte. Dessverre va da ikkje tilfelle, og utpå dagen va ho fremdeles ikkje bedre. Plutselig begynte ho å klø på hendene, og i løpet av ein halv time hadde ho utslett og klødde veldig på heile kroppen. Og fjeset blei litt opphovna og rødt. Itte ein telefon te Camilla (den norske veilederen vår) tok me turen te nairobi hospital. For stakkars Elisabeth va da ikkje møkje kjekt å sitta å venta på å komma inn, med akutt kløe,kvalme og diare. Itte ca ein time blei me vist inn på eit avlukke for å venta på legen. Mens me satt der gjekk strømmen tre gonga…betryggende:) Te slutt kom legen og fastslo at Elisabeth hadde fått ein allergisk reaksjon på noko. Og i og med at ho ikkje hadde feber so va da ikkje malaria. Da va ein voldsom lettelse! So pakka han på ho ein haug med tabletta som ho te no har tatt to av:) Itte me komm tebake, og ho fekk litt mat og tabletta blei formen litt bedre. Og no ligge ho forhåpentligvis og søve på rommet. Har ikkje vore so masse søvn på ho dei siste nettene. Håpe på at formen e bedre i måro!

No sitte Randi og eg i stovo og ser på Live 8 og ete banan chips:) Me har da ganske bra her egentlig…e virkelig ein super gjeng å bu med!

I måro ska me slappa av med bassenget, ein tur på sjukehuset for å få resultatet av denne kjekke diare prøven te Elisabeth:) Og so heim og skriva ferdig læreavtalen som ska ve inne te den 17 februar.

Ønske deko alle ei god veka!

"I don't think we can be here anymore!"

“I dont think we can be here anymore!”. Da e virkelig litt språkforvirring her I leiligheten. E ikkje lett når da går i engelsk, swahili og norsk. So stakkars Elisabeth som har ein tendens te å snakka i søvne veit ikkje heilt ka språk ho ska drømma på:) So her ei natt vekte ho Randi ( Dei ligge i dobbeltseng) og sa ..I dont think we can be here anymore. So denne setningen e blitt ein slager her i huset

Ellers so pugge me swahili so godt me kan…for meg som ska jobba ein del med unga so e da et must å kunne da grunnleggande for å kunne få kontakt. Eg ska ha ein gruppe med unga frå 9-12 år. Da kalles facinating youthhood. Går ut på å ha grupper med ungane der hovedmålet er å gje ungane bedre sjøltilit og sjå kor talentfulle dei e, og kor møkje dei e verdt. Glede meg te å begynna med da arbeidet. So ska eg ha ansvaret for to ungdomsgruppe som har starta sine egne prosjekt. Ska følga de opp, og hjelpa dei dersom dei har problema. Den siste oppgaven eg har e å føga opp ungdomma som har fått støtte te å gå på college. Då ska eg på skulen og snakka med dei, og lærarane. Og so sska eg på heimabesøk, og vera ein moralsk støtte for eleven og familien. Og e da problema so ska me prøva å løsa da sammen. Masse ansvar..men eg glede meg te å begynna å gjera noko.

På torsdag va Anita og eg med på Coffee bar, som e eit diskusjonsforum for ungdommane. Og sjelden har eg sett eit sånt engasjement. Dei klarte ikkje sitta stille på stolen fø dei va so ivrig itte å sei noko. Temaet va ka som e best å Blue color job og white color job(privat og offentlig). Da blei ein heftig diskusjon med mange gode ( og mange dårlige) argumenta. Da va skikkelig artig..og eg hadde ikkje lyst å gå når taxien vår kom. Og so e da so mange kjekke ungdomma me har blitt kjent med…masse bra folk. I dag har me hatt besøk av ei jenta som e frivillig på senteret, tidligere miss pumwani. So me har hatt ein kjekk dag sammen med ho.

No begynne me og å bli meir kjent med kollegaene våre, og da e ein flott gjeng. Dei som eg jobbe med har allerede byn å slå vitsa på min bekostning…og då føle eg at eg blir ein del av gjengen. E kult:)

På torsdag når me kjørte heim frå jobb såg me ein gjeng med folk ( ca 10 stk) som blei ført inn i ein politibil. Me skjønte heller lite av ka so skjedde, men John ( sjåføren vår) fortalte at dei berre tar dei for å tjena penga. Dei har sannsynligvis solgt ting langs veien, og so må dei no betala for å sleppa å komma i fengsel. Og her i landet vil du ikkje komma i fengsel. Da e drøyt kor korrupt detta landet e. Da ødelegge heile systemet når du ikkje kan stola på politiet. Og no e da og ein pågående sak med ein minister som e avsatt føda han e annklaga for å vera korrupt og har stjålet penga.

Itte mange kvelda her i sofaen har me komme fram te eit prosjekt som me håpe me ska klara å gjennomføra i løpet av halvåret. PUMWANI IDOL!! Da e so masse talentfulle folk i slummen, so da hadde vå so kult å få frem noken av desse talentfulle menneskene gjennom eit sånt prosjekt. Men da kreve masse planlegging, og støtte frå både når da gjelde penga og utstyr te gjennomføring. Og so må me få tak i ein skikkelig premie..for eksempel cd innspilling. E fremdeles på ide planet…men me håpe å få da te. Hadde vore utruli kjekt!

Da va dagens oppdatering. Kunne ha skrevet mange sie te…men da ska jo lesast og:)

Kwaheri. Tuta onana!!!

Ein herlig helg!!

På fredag hadde me lesedag, so då tok me turen te den norske ambassaden for å melda vår annkomst. Me gleda oss te å snakka med nordmenn..men nei da. Der va da kun afrikanere. So når me hadde fylt ut eit skjema, so va da berre te å gå igjen. So reiste me vidare te Village Market som e da største og flottaste kjøpesenteret eg har vore på te no. Og når me såg utøve kunne me sjå bort der dei frå den amerikanske ambassaden bur. Da va utruli flott, men litt for møkje av det gode i dette landet spør du meg. Ikkje tvil om ken so har penga her i landet!

Me va på masai markedet, som heldigvis va litt mindre masete enn da på yaya senteret. Fekk kjøpt meg to fine skåla. Itte ganske mange tima der so gjekk me for å eta. Dei hadde eit utruli kult konsept med mange resturanta på rad og rekke, med felles sitteplass ute. So då kunne me ta da me mest hadde lyst på. For meg blei da chicken and egg rice. Dae vel stort sett da eg har bestilt siden eg kom hit. Utruli godt:) Itte på blei da te og gulrotkaka.

Etter middagen sku me handla litt te, men då va alt stengt. So då gjekk me opp og spelte fotballspell…som va kongekult. Blei skikkelig engasjert.

So gjekk me på kino og såg family stone, som va ein god film som avlutning på ein god dag med møkje latter og moro:)

Lørdagen tilbrakte me i giraffparken sammen med ben (ein frå jobb). Her va da møkje ekstremsport på lavt nivå. For å komma til og frå so tok me matato, som alltid e lika moro. Randi og eg tok bilde ( I skjul) i matatoen…noko me meine kvalifisere te ekstremsport på lavt nivå. So va da kyssing av giraffa, som definitivt e ekstremsport på lavt nivå. Har lagt te bilde som bevis:)

Om kvelden lagde me oss heimelaga pizza, og såg film. Nok ein god dag med mange gode minne var over.

I dag (søndag) har eg plana om å tilbringa ved bassenget, og berre slappa av. Og så må eg begynna på læreavtalen, som snart skal leverast.

Eg ønske deko alle ei god veka!!

Litt fleire bilde

Då va da torsdag igjen!

No e da torsdag kveld, og i måro har me lesedag. So då va da helg igjen. Syns da går so utruli fort. Rart at me har vore her i tre veke allerede. Men på ei anna sio so virke da som om me har vå her kjempelenge, fø da har skjedd so masse spennande og nytt. Den fyste veko på youth program har vore prega av møkje informasjon, og ein del venting. Men igjen…da e vel noko me må venna oss te. African time e eit faktum, og blir praktisert av dei aller fleste. Heldigvis e ikkje sjåføren vår ein av dei..so han e alltid presis. Og han e kjempekosli, blir alltid godt humør når han ønske oss ein ”supa day”:)

Dei to siste dagane har me blitt overfalt av ein gjeng med unga som henge på st. johns. Men da e berre kjekt, og me prøve å kommunisera med dei få swahili ordene me kan. Har lagt inn bilde av Monica og maggie som to av dei heite. To kjempesøte jente, som elske å ta på den kvite huden vår, og dilla med håret:)

I dag møtte me ei gruppa med ungdomma som kalle seg women of hope. Da e jente frå ti te 18 år som alle e gatebarn, og søve på doane rundt i slummen. Dei va alle so tøffe at eg ikkje heilt viste ka eg sku sei. Men eg veit jo at da berre e eit skall, dei e jo berre barna. Og dessverre har mange av dei sjøl barn. Da e virkelig tragisk. Og so ser de so små ut alle sammen. Fordi dei sniffe lim heile dagen, og da stoppe veksten. So dei som e seksten ser ut som dei e tolv. Dei spurde oss om me kunne kjøpa nye kle te dei, og sponsa ei akrobatgruppa som dei vil starta. Blei so tatt på senge, og følte meg ikkje noko bra når eg sa at eg ikkje kunne svara no, men kanskje seinare. Men me har fått klar beskjed om at dersom me vil sponsa, so bør da vera gjennom st. johns. Men kossen seie ein nei til eit spørsmål om nye sko, når du veit at da berre vil kosta deg 30 kroner…Og for dette barnet vil da gjera ein stor forskjell?

Da e godt da e helg so eg kan fordøya litt inntrykk frå veko som e gått. I måro ska me på den norske ambassaden og melda vår annkomst. Og so ska me på kino for første gang her i Nairobi. Da e synd å sei da, men da ska bli godt å få tenka på noko heilt anna enn alle dei triste skjebnane ei lita stund.

Eg ønske deko alle ein god helg!!

P.S…No har eg endelig kjøpt meg myggnetting, so kanskje eg sleppe å våkna opp om natten av at eg klør som ein gal øve heile kroppen. Da hadde vore heilt greit!!

tar litt tid med bildene..men her e ett te

Randi, meg og elisabeth paa bursdagen te anita

Habari?

Daa va da plutselig onsdag igjen. Tiden berre flyr. I dag har me hatt vaar fyste skikkelige dag paa dei programmene me har valgt. Anita og eg e paa ungsomsprogrammet, som virke kjempespennande. Der ska me jobba med ungdomma i slummen fraa 15- 30 aar. Pluss noken gruppe med unga fraa 10-14 aar. I dag har me komt med forslag te ka me kan gjera med den bakgrunnen me har. Blir nok utfordrande..men morro. Og so faar me ansvar for noken ungdomma som e sponsa te aa gaa paa college. Dei ska me folga opp, og besoka og ha moter med. Masse ansvar..og da syns eg e skummelt, men bra. Og so e da so masse kjekke ungdomma som brenne itte aa gjera noko nyttig med livet sitt. Komma seg opp og fram. Og dei har so masse ressursa og talenta som bor visast fram te verden! Glede meg virkelig te aa komma i gang aa jobba med desse flotte menneskene!

I gaar var me med paa aa vera verta for eleva fraa nla i volda. Daa fekk me sjaa teater og dans fraa ungdomsgruppene. Og me maate te og med dansa og spela skuespel sjolv. E ikkje mulig aa takka nei her i landet. So da e berre aa venna seg te aa ve i rampelyset..ettersom mzungoene ( dei kvite folkene) alltid blir dratt opp. Men den utfordringen tar eg:)

Viss da e noken som kjenne te ein fotballklubb som enten har gamle drakta, sko fortballa og lignande dei har lyst aa gje vekk. Eventuelt sponsa nytt, so e da veldig kjerkomment her. So daa e da berre aa gje ein lyd te meg elle pappa og dei. E so lite som ska te foor da blir berre litt bedre.

No maa me snart ga heim, for da blir oyeblikk morkt.

Maa de ha ein fin dag alle sammen...og senda noken varme tanka te tormod som ligge heima og e sjuk! Haape du snart blir bedre kjare!