Litt kjedelig uke!

No e da plutselig blitt torsdag kveld, og da e ( heldigvis) snart helg. Da e greit å ve på jobb, men denne veko har da vore ein del dø tid..og e snart ferdig med boke eg har kjøpt meg. Hadde eg ikkje hatt den hadde da blitt lange daga. I dag har Anita og eg vore på comunity health education program. Seks av åtte tima har me sete på kontoret og ikkje hatt noko opplegg. So me har pugga litt swahili gloser, og lest endo meir i bøkene som me heldigvis hadde med oss. Det var ein ganske kjedelig dag. Og sjøl om eg veit at da e ein del venting her i kenya, so va detta litt for masse av det gode. Heldigvis so va me og ein tur til ein del av slummen som me ikkje har vært i før, og møtte noken ungdomma som e med i ein rydde gruppe. Veldig mange av dei som bur i slummen bryr seg ikkje om kor dei kaste søppelet. Og da føre til at heile området ser ut som ein søppelbinge. Og et av problemene e noko dei kalle flying toilets. Da e når dei ikkje gidde å bruka sanitær anlegget, so drite dei i ein pose og berre kaste den ut døren. So me måtte vera veldig forsiktig med kor me trakka når me gjekk rundt der Men da e godt at da e noken ungdomma som tar ansvar, og danner rydde grupper. Det området me var i dag er bare en tikkende bombe, og dersom dei som bur der ikkje skjerper seg så vil det bryte ut sykdommer og epidemier på grunn av dei dårlige forholdene. Fluer flyr fra søppelbingen og bort på maten, og rennene som egentlig skal frakte vann er fulle med søppel og anna drit. Det er et tragisk syn. Hadde det nå bare vært gratis søppelhenting så ville kanskje folk vært litt mer villig til å fjerne søppelet sitt. Skjønner jo på ein måte at dei ikkje vil bruka det lille dei har te å betala for at folk skal ta søppelet. Men da blir ein vond sirkel. A masse som bør gjerast ja. Neste gang dei skal ha stor opprydning so har me sagt at me kan være med. Da kan jo bli ein utfordring å plukka opp desse flying toilets..men da klare me nok

Ellers so må eg fortella litt meir om trafikken her i narobi. Denne veko har da vore ekstra gale fordi dei har stengt gatene rundt den bygningen som kollapsa. Og då blir da endo meir kø..og da e da jo egentlig meir enn nok av fra før. I går når me skulle heim frå jobb hadde me ein spennande tur. For det første so va da jo den vennlige rushen, og her e da ingen som følge trafikk reglane med mindre da står ein politimann i nærheten. Og han e da jo berre te å bestikka, so da e ikkje noko meining i å følga reglane når da går fortare uten. So når me kjørte heimøve i går so stod køen omtrent stille, og då begynnte både bussa og bila å kryssa midtrabatten, og kjøre inn i køen i motsatt kjøreretning…artig opplevelse. Me får vår del tok ein snarvei øve noko eg ikkje trur va ein kjørevei..so da va humpete og me tok nedi gang itte gang. Men fram kom me. So kom me oss ut på ein ny stor vei der me igjen stod bom stille. Og plutselig va da noken som kjørte i oss bakfrå. Sjåføren vår ( John) spratt ut, for å sjekka skaden og snakka med ei bak oss. Men han kom veldig fort tebake i bilen og låste dørene igjen. Når eg spurte litt seinare om da va komt noko skade på bilen som sa han at da va da, og viss han hadde våre heima so ville han ha krevd penga fø da. Men han var redd for at dei hadde kræsja i oss med vilje sånn at han skulle låsa opp og gå ut, og dei kunne komma seg inn i bilen og robba oss. Da hadde eg ikkje tenkt på ein gong, so da e godt me har ein så god og omtenksom sjåfør. Han kjøre oss frem og tebake frå jobb kvar dag. Når me va komt oss litt vekk frå sentrum og kunne setta opp farten litt so hørte me plutselig eit høgt smell, og alle me trudde da va noko med bilen vår. Men då va da matatoen ( minibussen) forann oss som punkterte. Da va action So da blir aldri kjedelig sjøl om da tar litt tid å kjøra frå og te jobb

I måro ska me vera med på HIV/AIDS programmet, so me håpe da blir litt meir å gjera enn i dag. Og so ska da bli godt med helg. Forhåpentligvis blir da sol, so eg endelig kan få sola meg litt. Har ikkje blitt so masse av da. Og so har me vært inne på kontoret nesten heile veko..so litt sol ska gjera godt!!

Må de ha ein fin helg alle sammen. Og må gjerna bruke tiden te å skriva mail te meg

Endelig vår eigen leilighet!

Då har me endelig fått flytta inn på black rose appartments…og me nyte å ha vår eigen plass. Kan få laga vår eigne middaga..og slappa av i vår eigen sofa..Digg!! Me brukte lørdagen te å flytta, og handla mat og ting te leiligeheten fø øve tusen krone..og da ska litt te her i landet. Da va tunge sekka me hadde med oss tebake. Om kvelden hørte me plutselig ”mykje lus og mykje varme” frå nabovinduet. Og siden me ikkje e so sjenerte av oss, so gjekk me og banka på. Me fekk komma inn og helsa på eit veldig hyggelig par frå norge som jobbe i fredskorpset og kirkens nødhjelp. Alltid kjekt med gode naboa. Itte da laga me ein steingod piza, og fekk den inn i ovnen itte møkje om og men. E litt provisoriske løsninge ute og går her i landet. Men pizza steikt på aluminiumsfolie og rist funke greit da! Me hadde ein koselig kveld med løvenes konge. E virkelig ein super gjeng eg reise med. Stortrives sammen med dei…MEGAPARTY!

Søndag formiddag tilbrakte eg ved bassenget…digg!! Og sånn i ett tie kom resten ned og, og me berre bada og kosa oss te klokko va ca to. Då åt me litt, so gjekk me bort på markedet som e ti minutta å gå frå oss kvar søndag. Da va ein slitsom opplevelse. Planen va å kjøpa noko pynt te leiligheten, og kanskje noko smykke og sånn. Men alle va so utruli innpåslitne…møkje verre enn på bruktmarkedet. Og so satt dei prisane alt for høgt, so da måtte masse pruting te før me kom ned i nokelunde ok prisa. So eg endte opp med eit smykke, to par øredobba, eit armbånd, to lysestaka og eit bilde. Fikk greie prisa, men da va litt for slitsomt og varmt te at da va moro. So da gjorde godt å komma te bake te leiligheten og eta min tunfisk salat. Som blei veldig godt motatt av resten. Trur da blir ein slager detta halvåret.

I dag..( Mandag) har me vå på jobb. Anita og eg har vært med på economic empowerment programmet mens Elisabeth og Randi va med på Community health environment programmet. Da va ingen slager for min del. Da e egentli veldig interessant, men me satt og las rapporta og va litt i felten. Og fekk egentli ikkje so masse inntrykk av kossen kvardagen eigentli e. Og so trur eg da e ein del kontor og økonomi arbeid. Og da e ikkje da som friste mest. Håpe da blir litt bedre på dei andre programmene! No begynne klokko snart å nærma seg ti..og då e da jo snart sengetid. Har ikkje heilt klart å venna oss te høgden endo…og so e da jo litt tidlig å stå opp kvart øve seks

God natt

bildebeskrivelse

Eg glømte å fortella kem som e kem på bildene i går. Da fyste bildet e tatt på java house, der me va og åt ein god middag. Frå venstre e da Randi, Elisabeth, Anita og meg. Det andre bildet E av meg i år rett itte jobb. Det tredje bildet e Anita. Det fjerde bildet e slik føttene vår ser ut itte me har gått noken tima i slummen. Det fjerde bildet e av Elisabeth. I dag ska me ut og feira bursdagen te Anita...som blir 23 år. Hipp hipp hurra:) Og so må eg og sei gratulera te pappa. Happy birtday to you!! Håpe du får ein fin dag!!

discobuss

Tenkte eg sku legga ut litt bilde, sånn at de veit ken eg snakke om når eg snakke om Anita, elisabeth og Randi! Har ikkje turd å ta med kamera på jobb endo, men da går nok an når me begynne å bli litt bedre kjent ittekvart. Glede meg te å visa alle dei smilande og livsglade folkene. Og ka forhold dei leve unda. Me har hatt ein lang dag på jobb i dag, i felten heile dagen. Møtt masse folk, og fekk vera med på eit møte for kvinner, der dei diskuterte rettigheter dei har som kvinner i heimen. Da me fekk med oss va interessant. Men alt va på swahili, so da va litt begrensa kor møkje som blei øvesatt. Men dei e absolutt ikkje like langt i likestillingen som me e. ellers so va me innom fleire barnehaga og selvhjelpsgrupper som st.johns har vore med å starta. Spennande. Men dagens høgdepunkt va å kjøra matato. Da e minibussa og små bussa. Den eine me tok kan sammenlignast med eitkjørande diskotek. Va heilt kongekult...masse folk og høg musikk på gode annlegg. Og eg kom i snakk med han som satt vesio av meg. e ikkje som på bussen i norge nei:) Og me fekk dilla på ein sang....You are my african queen...:) Men me hadde nok ikkje kunne tatt dei aleina med da fysta. e vist ikkje heilt trygt. So da va kjempekult at han tok oss med på da. Syns me sku hatt noken sånne bussa i norge og...hadde gjort dagen litt bedre:)

Møkje inntrykk!!

I dag ( tirsdag 17 januar) har me hatt vår første dag på jobb på St.Johns. Da har vært ein dag med masse inntrykk, og ettertanke. No e klokko 7, og eg føle at eg allerede e klar for å legga meg. No bur me på den norske skulen, og her ska me bu te lørdag då me endeleig får leiligheten vår (viss alt går itte planen). Da ska bli godt å komma seg litt te rette.

Folk her e heilt utruli vennlige, og da e nesten sånn at me ikkje vil spørra om noko, fø dei sette jord og himmel i bevegelse fø å hjelpa oss. Men me har og hatt ein mindre hyggelig opplevelse i dag. Då me budde på ACK guesthouse prata me litt med ein mann som heite Gabriel, han va ein prest fra Nigeria. Me gav ikkje noko nummer elle sa noko som tyda på at me ønska å treffa han igjen, men i dag i pausen vår møtte han plutselig opp på St. Johns. Me syns da va både rart og ekkelt, so me fortalte te sjefen vår sitasjonen…og ho og syns da va rart. So dei hjalp oss te å bli kvitt han. So får me håpa at han ikkje oppsøke oss igjen.

Ellers so hadde me og ein lite hyggelig taxitur i går der sjåføren var få sekunda i fra å sovna.
So me satt og spurte om ting heile veien for å holda han våken, men han va stadig ut i grøfta
elle midt i veien. So me va veldig glad når me kom oss ut av den bilen.

Tilbake te første dag på jobb. Me blei tatt veldig godt i mot, og vist rundt på området. Me har hilst på veldig masse folk, og eg kjem ikkje te å huska halvparten i måro. Men da sterkaste va turen rundt i slummen. Da sette livet i perspektiv når du snakker med gutta som sniffe lim heile dagen for å ikkje kjenna sulten og savnet etter dei døde foreldrene. Og dei smilande ungane som springe mot oss med åpne arma, og spør om me har da bra. Og alle ler…da e latter og smil uansett kor me snur oss. Tenk om me kunne vært like smilande og blide heima i Norge. Og ikkje et sekund følte eg meg utrygg. Eg følte meg rett og slett velkommen. Eg veit ikkje om eg klare å skriva noko meir om korleis da va…men eg sitte igjen med masse tanka og inntrykk. Og eg glede meg te å jobba vidare, og læra av disse fantastiske folkene. Og viss eg e heldig kanskje hjelpa noken, om ikkje anna te å få ein god prat.

Og forresten dersom noken som lese detta kan gje meg noken kjente norske fotball navn so hadde da vå bra. Eg scora høgt blant smågutane når eg sa at Solskjær va frå Norge☺

Uten leilighet og mangel på koffert!

Uten leilighet og mangel på ein koffert…men da ordne seg☺
Her i landet kommer min innstilling med at ting ordne seg ganske godt med. Slitne og trøtte itte ein lang reise landa me i Nairobi på mandag kveld i ti tie. Det fyste som skjedde når me skrudde på telefonane va at Elisabeth fekk melding om at da hadde vært noke misforståelsa, og den leiligheten me skulle ha va no opptatt. Men at ho hadde snakka med dei på st. johns og dei hadde skaffa oss ein plass å bu for natten. Det neste som skjedde var at kofferten te Anita ikkje kom…og den har fremdeles ikkje kommet te rette. Men me håpe at den kjem med flyet i kveld ( Onsdag 11 januar). Me samla den bagasjen me fekk, og gjekk ut for å møta alle frå St.Johns som hadde møtt opp for å møta oss. Og da va kjempehyggelige folk, og me fekk ein varm velkomst…til og med på norsk☺ So blei me kjørt inn te der me sku bu og avtalte å møta Sally ( ei av dei fra St.Johns) klokko ti neste dag for å sjå itte leilighet. Når me kom oss i seng va klokko nærmare 12 ( kenyansk tid), og med mangel på søvn sovna eg som ein stein. Da va opp te frukost kl halv åtta, og eg merka fort at eg ikkje hadde klart å ta igjen all søvnen. Mesatt oss i lobbyen kl ti for å venta på Sally…og det e fyste gang, men garantert ikkje siste der me fekk oppleva african time prinsippet. For då Sally kom va klokko nærmare halv tolv☺ Men med all den hjelpen me har fått so ska me ikkje klaga. Me kjørte for å sjå på to leiligheta, men den eine va alt for dyr, og den andre va for liten. So reiste me te Blackrose appartments der me egentli skulle ha budd, og der fekk me veta at me kunne få leilighet frå den 21 januar. Og den plassen va heilt supert. Kjempefin leilighet, og heilt superfint område med svømmebasseng i hagen, og ein plass der me kan ha barbeque ute☺ So me glede oss stort te å flytta inn der og komma oss litt til rette. Fram te då ska me bu litt her, og so må me finna noko anna for tre daga før me får ein leilighet på den norske skulen som me kan ha frem te me får vår leilighet…. So ting ordne seg☺ Og under middagen i kveld kom da ei dama fra sverige bort og snakka med oss, og forklarte oss kossen me kan komma oss te byn i måro og mange andre praktiske ting. Og so skulle ho og skaffa oss kenyansk abbonement. Det får me i måro, so då ska eg skriva ein mail om nummeret. I måro ska me ned te byn ein tur ( me turde ikkje bevega oss so masse i dag…føda me hadde ikkje peiling på kor me e i forhold te byn, og om da e trygt. Men eg glede meg te å sjå litt meir i måro. Og so ska me på besøk te ein veninna av Anita i måro kveld, ho jobbe på den norske skulen. Eg har so masse meir eg kunne fortalt, men eg trur Randi vil ha pcen sin snart. Me skrive mailane på laptoppen fyst, so da eg fortelle om i dag blir då litt forsinka. Da tar vel ikkje so lang tid før da kjem ein ny rapport fra det varme afrika☺ For varmt e da virkelig…trur eg har feil hudfarge..høre egentli te i denne varmen…eg nyte da fullt ut!! Ha ein fin dag alle sammen!

London

Ein liten stemningsrapport frå Heathrow flyplass, terminal 4. Heller dårlig natt. Den innebar kulde, vanvitti skitne stola og dårlig med søvn. Me ankom ein nesten tom flyterminal der da va heller lite action. Målet var å finna ein plass me kunne sova litt på skift, noko som va lettare sagt enn gjort. Og ettersom me måtte stilla klokko tebake ein time, so fekk me endo ein time å slå i hel på denne dystre flyplassen. Randi og eg fekk lov te å sova fyst, noko som heller ikke va so lett. Men med musikk og gratis nakkestøtte fra nsb so sov me sånn litt no og fra klokko tolv ( ett norsk tid) og te klokko halv fem om morningen. No sitte me på Costa coffee, og ska slå i hjel fira tima te…noko som me ska klara med Rommy og god humor☺

10 tima igjen!!!

Det siste vinterblikk på oslo for denne vinteren:) No e eg faktisk småkvalm og merke at eg snart ska reisa. Har ikkje grua meg noko særlig...og veit vel fremdeles ikkje heilt ka da e å grua seg te. Men i dag har ivertfall kroppen merka at da e noko som ska skje. Da eg glede meg mest te akkurat no e å komma vekk frå denne kulden...e ikkje so glad i den akkurat no. Ellers so e da mesta klart, no vente eg egentlig berre på at Randi ska komma te tåsen, og so ska me ned i banken og veksla om penga. Må ha litt penga te visum på flyplassen.

Som ein fin avskjed så spanderte Tormod middag ute på lørdag. Me spiste kjempegod indisk mat på agra på aker brygge. Me satt der i to og ein halv time og storkoste oss medd kjempegod mat og vin. Va ein bra avskjedspresang:)

Ellers so har dagane gått med te dei siste forberedelsane, og da va meir enn eg hadde trudd. Kjem stadig på nye ting som eg skulle ha gjort. Men no får da berre stå te:)

Neste gang eg skrive sitte eg og svette på ein internett cafe i Nairobi!!!!

Då va jule øve...

Då satt eg på skulen igjen...og prøve å gjera ferdi oppgavo mi. Men uten særlig hell. E hardt å begynna på an igjen når eg har hatt so lang ferie, og eg veit at eg snart ska reisa. I dag har eg handla malariatabeletta fø 1800 krone...ekje gratis detta her nei. Men dae vel verdt da...vil helst ikkje ligga dårlig i måna der nede.

Hadde ei fin jul heima...va deili å få komma heim og slappa av litt. Og so va da ein kosli nyttårsafta hos Marion og dei der me prata og hadde da kjekt heile kvelden.

Ellers so har da vel ikkje skjedd noko voldsomt spennande. Dagane har helst gått ut på familiebesøk og å slappa av i sofaen...og ikkje minst å eta!! Skikkelig oppfeiting før eg reise:)

Eg får vel fortsetta på oppgaven min!

Godt nytt år alle sammen!!